زیست‌چینه‌نگاری و بوم‌شناسی دیرینه نهشته های مائستریشتین (سازند های تاربور و گورپی) در ناحیه گردبیشه (جنوب بروجن)

برای بررسی زیست‌چینه‌نگاری و پالئواکولوژی نهشته­های مائستریشتین (سازندهای تاربور و گورپی) در زاگرس مرتفع برش چینه‌شناسی گردبیشه در جنوب شهرستان بروجن انتخاب شد. نهشته‌های سازند تاربور در این ناحیه به طور چیره از سنگ‌های کربناتی و آواری تشکیل شده‌اند که به صورت هم‌شیب در زیر سازند گورپی قرار می‌گیرند. مرز زیرین این سازند با واحد آواری سرخ رنگ زیرین نیز به صورت هم‌شیب است. سازند گورپی متشکل از مارن است و با سطح تماس فرسایشی و هم‌شیب در زیر سازند دولومیتی شهبازان قرار می‌گیرد. داده‌های زیست‌چینه‌نگاری بر پایه مجموعه‌های روزن‌بران کف‌زی و پلانکتونیک و نمونه‌های ماکروفسیلی رودیستی بیانگر سن مائستریشتین پسین برای توالی مورد مطالعه است. دو زیست‌زون تشخیص داده شده در نهشته­های مائستریشتین عبارتند از: Omphalocyclus-Loftusia assemblage zone و Contusotruncana contusa-Recemiguembelina fructicosa  zone. به طور کلی شرایط مساعد زیستی برای ایجاد تنوع، فراوانی و افزایش در اندازه برخی از انواع فسیلی همچون لوفتوزیا و در برابر آن شرایط نامساعد و نبود برخی انواع دیگر همچون اُربیتوییدس و لپیداُربیتوییدس در این منطقه را می‌توان به بالا‌رفتن سطح مواد غذایی و ورود رسوبات سیلیسی- آواری ناشی از تزریق رودخانه‌ای و رواناب‌های سطحی و به دنبال آن ایجاد شرایط یوتروفیک در حوضه نسبت داد.